Een auditor is in Spanje de enige bevoegde controleur van boekhoudingen en jaarrekening volgens de wet.
In Nederland is dat verwarrender omdat men daar controlerende (certiferende) en niet controlerende accountants kent.
Beter geregeld dus in Spanje waar een en ander veel duidelijker is.
Heel veel bedrijven hebben in Spanje (en ook in Nederland) geen auditor nodig.
Ook andere deskundigen kunnen een jaarrekening of administratie controleren, echter voor de wet heeft de mening van die andere deskundigen geen waarde en is alleen een auditor bevoegd tot een wettelijk vereiste controle.
Maar meestal is die controle dus niet nodig.
De wettelijke accountantscontrole onderscheidt drie soorten rechtspersonen: klein, middelgroot en groot. Alleen voor de laatste twee categorieën is een accountantscontrole verplicht.
Voor kleine rechtspersonen kan dus elke administratief deskundige (dus in Spanje een asesor fiscal of een expert contable) de jaarrekening opstellen.
Wat is een kleine rechtspersoon?
Indien aan twee van de volgende drie criteria voldaan wordt, is er sprake van een kleine rechtspersoon:
- de waarde van de activa (op de balans) is kleiner dan of gelijk aan 4,4 miljoen euro;
- de netto omzet is kleiner dan of gelijk aan 8,8 miljoen euro;
- er zijn minder dan 50 werknemers.
Het is duidelijk dat de meeste rechtspersonen in Spanje (bijvoorbeeld S.L. of S.A.) dus behoren tot de kleine rechtspersonen.
Voor de opstelling van een jaarrapport (en eventueel niet wettelijk verplichte controle) kun je dus vaak goedkoper gebruik maken van goede administratiekantoren, belastingadvieskantoren, boekhoudbureaus, zoals in Spanje een asesor fiscal of expert contable.
Bedenk wel dat als je een kerstboom aan BV’s hebt opgezet met € 5.000.000 omzet, 30 man personeel en een € 1.000.000 activa je nog steeds klein bent, maar dat een accountant of administratieve specialist dan toch echt geen overbodige luxe is.
De grens voor de plicht tot een accountant ligt dus erg hoog.
Maar vergis je niet: goedkoop met je S.L. bij een plaatselijke gestor goedkoop uit zijn, is veelal duurkoop. Dat ontstaat simpelweg door het kennisniveau of beter gezegd het gebrek daaraan.
Om maar niet te spreken over de communicatie problemen als je niet allebei de zelfde taal perfect kan spreken.
Stel de volgende vragen eens aan een gestor of ander goedkoop administratiekantoor.
- Wat is mijn optimaal fiscaal salaris?
- Heb je gedacht aan een pensioen in eigen beheer en een wettelijk correcte pensioenovereenkomst volgens de wet VPL?
- Hoe heb je de pensioendotatie over dit jaar berekend?
- Heb je rekening gehouden met een back-service-verplichting?
- Moet ik mijn auto op de zaak zetten?
- En zo ja, wat is dan mijn eventuele eigen bijdrage?
- Kan dat niet gecompenseerd worden met een hoger salaris of dividend?
- Moet ik rente berekenen of betalen over mijn rekening courant?
- Wanneer en hoe betaal ik de dividendbelasting?
- Ik rij mijn privé auto ook zakelijk. Hoe zit het met de IVA (btw)?
- Wat is beter: een S.L. oprichten in Spanje of een filiaal van mijn Nederlandse B.V.?
- Etc. etc. etc.
Ik kan deze lijst nog veel langer maken. Maar voor elke actieve ondernemer / groot aandeelhouder zijn deze vragen relevant en kan een gestor of klein administratiekantoor je veelal niet van de juiste repliek dienen. Maar een accountantskantoor met een fiscale afdeling is veelal voldoende. Je bespaart op de kosten van de accountant maar je betaalt meer voor het fiscaal advies. Vooral dat laatste verdient zich terug.
Wanneer dan wel een auditor (certificerende accountant) ?
– middelgrote en grote rechtspersonen;
– meerdere (3 tot 5+) BV’s in één structuur en/of consolidatieplicht (fiscale eenheid);
– bij subsidie aanvragen soms
– als de bank vraagt om een samenstellingsverklaring;
– waardering van een onderneming bij inkoop of overdracht;